Odrobaczanie dzieci i dorosłych

Każdy właściciel psa czy kota pamięta o tym, jak ważne jest ich odrobaczanie i regularnie dokonuje tego u weterynarza. Nie każdy jednak myśli o odrobaczeniu samego siebie. Tymczasem okazuje się, że każdy z nas jest narażony na rozwój pasożytów w naszym organizmie, a co więcej, często ich „działalność” w początkowej fazie przebiega bezobjawowo. Dlatego lekarze zalecają, by co jakiś czas się odrobaczyć. Kto szczególnie powinien to robić? I w jaki sposób?

Odrobaczanie, czyli kto jest narażony na robaki?

Szacuje się, że większość naszego społeczeństwa, zwłaszcza dzieci (około 80-90%) ma jakiegoś pasożyta. To dość zaskakujące dane, lecz prawdziwe. Około 18% Polaków może być zarażonych glistą ludzką, pojedyncze osoby mogą zaś zmagać się z tasiemcem. Widać więc, że wiele osób, nawet nieświadomie, jest narażonych na pasożyty. Kto powinien zatem poddać się odrobaczeniu? Odrobaczenie powinno odbywać się dwa razy w roku zwłaszcza wśród dzieci, które bawią się w piaskownicach, na placach zabaw, gdzie jak wiemy, aż roi się od bakterii i pasożytów. Jeśli chodzi o dorosłych, powinni o tym pomyśleć przede wszystkim właściciele psów i kotów wychodzących.

Nie ma jednak powodów do paniki – to że posiadamy zwierzaka w domu, nie musi oznaczać, że na pewno posiadamy też „zwierzaka” w sobie. Aby się upewnić, warto wykonać badanie kału, z którego jednoznacznie będzie wynikać, czy mamy jakiegoś pasożyta. Poza tym lekarz prowadzący może przepisać odpowiednie leki (niestety dostępne wyłącznie na receptę), które pozwolą skutecznie przeprowadzić odrobaczanie.

Domowe metody na odrobaczanie – czy skuteczne?

Część osób świadomych zagrożenia postanawia profilaktycznie dokonać odrobaczania domowymi metodami. Do najpopularniejszych zaliczamy metody ziołowe, nie są jednak one do końca skuteczne. Tak naprawdę nie umożliwiają nam pozbycie się pasożyta, a jedynie hamują ich rozmnażanie i tworzą nieprzyjazne warunki do dalszej egzystencji. Niektóre pasożyty mają w takich sytuacjach tendencję do przemieszczania się do innych organów, na przykład z jelit do płuc czy serca, co może być bardzo niebezpieczne w skutkach! Dlatego jeśli dostrzeżemy u siebie jakiekolwiek objawy sugerujące, że mamy w sobie niechcianego lokatora, najlepiej od razu udać się do lekarza i wykonać niezbędne badania.