Dyspepsja czynnościowa – co warto wiedzieć?

Dolegliwości ze strony układu pokarmowego to jedne z najbardziej uciążliwych przypadłości, zwłaszcza, gdy przechodzą w tryb przewlekły. Mogą skutecznie odebrać radość z życia, ze spożywanych pokarmów, ze spotkań ze znajomymi. Do najpopularniejszych zaburzeń tego typu zalicza się dyspepsja czynnościowa. Jakie są jej objawy? Jak powstaje? I jak można ją leczyć?

Dyspepsja czynnościowa – czym właściwie jest?

Dyspepsja czynnościowa to jedno z najczęstszych zaburzeń pracy układu trawienia. Może objawiać się poprzez skurcze, ból i pieczenie w okolicach nadbrzusza, uczucie pełności i ciężkości po spożyciu posiłku, a także wzdęcia, nudności oraz wymioty. Osoby z dyspepsją uskarżają się zwłaszcza na często powracające zgagi i uczucie pełności.

Dyspepsję można rozpoznać po wcześniejszym upewnieniu się, że nie mamy do czynienia z żadnym uszkodzeniem czy innymi zmianami w układzie trawiennym. Istotne jest jednak długotrwałe kontrolowanie i monitorowanie stanu zdrowia pacjenta. Aby uzyskać potwierdzenie tego zaburzenia, u pacjenta z podejrzeniem musiałyby wystąpić w ciągu trzech miesięcy następujące objawy, a przynajmniej jeden z nich:

• ból w nadbrzuszu;
• uczucie pieczenia w górnej części brzucha;
• szybkie uczucie sytości po posiłku;
• uciążliwe i niekomfortowe uczucie pełności po posiłku.

By ułatwić sobie rozpoznanie schorzenia, warto prowadzić dziennik, w którym zapisywalibyśmy występowanie poszczególnych objawów. Takie informacje ułatwią lekarzowi postawienie trafnej diagnozy.

Leczenie dyspepsji czynnościowej

Niestety nie istnieje żaden konkretny lek czy metoda leczenia usuwająca dyspepsję czynnościową. Można jednak stosować pomocniczo specjalne leki, które łagodzą jej objawy. Przeczytacie o tym TUTAJ.

Oprócz tego, warto wprowadzić w swoim codziennym życiu kilka zmian, między innymi unikać tłustych potraw i ostrych przypraw, unikać używek, takich jak kawa, alkohol i papierosy, unikać warzyw i owoców mogących nasilać objawy (fasola, cebula, jabłko, gruszka), a także jeść częściej, ale mniej, spokojnie i dokładnie przeżuwać pokarm przed połknięciem, przyjmować dużo płynów w ciągu dnia, być aktywnym fizycznie oraz unikać stresu.