Jak pomóc bliskiemu, który choruje?

Choroba bliskiej osoby może wywrócić życie jej rodziny do góry nogami. W pierwszej chwili informacja o chorobie może wywołać szereg emocji, od bezsilności po złość lub nawet rozpacz. Niemniej taka wiadomość nie jest wyrokiem na śmierć – nawet, jeśli dolegliwość jest poważna, można ją leczyć. Wymaga to jednak wielu wizyt w szpitalach i u lekarzy, co może być stresujące. W takiej sytuacji wsparcie i praktyczna pomoc rodziny dla osoby chorej jest nieoceniona. Jak więc dobrze wypaść w takiej roli? Podajemy kilka praktycznych rad.

Wizyta u lekarza – przygotujcie się

Przed wizytą:
Zanim udasz się z bliską osobą do lekarza, wspólnie spiszcie objawy oraz wszystkie przyjmowane przez niego lekarstwa. Zapiszcie też pytania, które chcielibyście zadać lekarzowi. Warto przy tym przypomnieć sobie jak najdokładniej wszystkie szczegóły odnośnie choroby i przekazać je lekarzowi, nie zakładając z góry, że on to wie lub sam zapyta.

W trakcie wizyty:
Już w trakcie wizyty u specjalisty zadbaj o to, by zarówno Twój bliski, jak i Ty dobrze rozumieli, co mówi lekarz. Taktownie zadawaj pytania, ale pozwól osobie chorej wypowiadać się samodzielnie i odpowiadać na zadawane przez lekarza pytania. Dobrą metodą jest robienie precyzyjnych notatek, by niczego nie zapomnieć z zaleceń i sugestii lekarza. Można też poradzić choremu, by skonsultował się jeszcze z innym specjalistą. To da mu szerszy obraz choroby i dostępnych sposobów leczenia.

Po wizycie:
Będąc już w domu, wspólnie z chorą osobą przeanalizujcie całą rozmowę z lekarzem. Upewnij się, że chory ma wszystkie ważne leki i zachęć go, by regularnie je przyjmował, zgodnie z zaleceniami, stawiał się na badania kontrolne i nie tracił pozytywnego nastawienia.

Pobyt w szpitalu

Jeżeli choroba bliskiej osoby spowoduje potrzebę udania się do szpitala, mogą pojawić się takie odczucia, jak zmartwienie czy bezsilność. W tym momencie oparcie kogoś z rodziny będzie bardzo potrzebne. Cierpliwość, zdrowy rozsądek i szacunek to klucz do efektywnego kontaktu z lekarzami i uzyskania niezbędnych informacji. Jako osoba towarzysząca choremu upewnij się, że macie wszystkie potrzebne dokumenty i że są one dobrze wypełnione. Jeżeli stan zdrowia chorego nie pozwala mu na świadome podejmowanie decyzji, odpowiadając za niego, respektuj wcześniejsze jego życzenia dotyczące leczenia. Warto wykazywać inicjatywę i nie bać się rozmawiać z lekarzami.

Szacunek i dobre maniery dobrze wpłyną na personel szpitala i może go skłonić do życzliwszego podejścia do pacjenta. Sygnalizuj też personelowi, jeśli zaniepokoją cię jakieś zmiany fizyczne bądź psychiczne u bliskiego chorego. Aby współpraca z lekarzami i pielęgniarkami przeszła bezproblemowo, okazuj docenianie dla ich pracy i szacunek dla wiedzy i posiadanego doświadczenia. Będzie to dla nich motywacją, by dawali z siebie to, co najlepsze w opiece nad chorymi.

Nikt z nas nie może uchronić się całkowicie przed chorobami. Choroba bliskiej osoby nie musi jednak totalnie zwalić nas z nóg. Rozsądek, spokój, życzliwość i spostrzegawczość to cechy, które pozwolą całej rodzinie przejść obronną ręką przez te problemy.